Tytuł:
McDusia
Autor: Małgorzata Musierowicz
Wydawnictwo: Akapit Press
Data wydania: 03 października 2012
Trudno jest recenzować książkę, kiedy nie ma się za grosz obiektywizmu względem
autora. Małgorzata Musierowicz jako autorka książek dla dorastających panienek
(wiem, że pisze również bajki dla dzieci, ale tę cześć jej dorobku literackiego
omijam) towarzyszy mi odkąd skończyłam 11 lat. Oczywiście nasza znajomość była
bardziej intensywna, kiedy byłam młodsza, ale i teraz z niekłamaną przyjemnością
sięgam po jej książki. Już nawet nie pamiętam ile razy czytałam
Szóstą klepkę
czy
Kwiat kalafiora - moje najulubieńsze tomy
Jeżycjady (bo tak nazywa się
seria, od poznańskiej dzielnicy Jeżyce, gdzie mieszkają bohaterowie książek).
Przywilej posiadania starszej o 5 lat siostry wiązał się z tym, że nie musiałam chodzić do biblioteki po książki pani Musierowicz, wystarczyło tylko sięgnąć na
regał po jeden z zaczytanych woluminów. A miałyśmy ich wtedy dziewięć, aż do
Dziecka piątku włącznie. Wszystkie dziewięć (plus
Małomówny i rodzina) zostały przeczytane od deski do deski po kilkakroć, co fajniejsze akapity podkreślone
kolorową kredka, a same strony starannie wypaćkane a to czekoladą, a to tłustym
sosem w zależności, co aktualnie spożywałyśmy przy czytaniu. Dlatego też
pierwsze dziewięć tomów cyklu to dla mnie "stare" części, a cała reszta, to już
"nowe", na których wydanie musiałam czekać.
Wszystkie książki w serii
napisane są według podobnego schematu. Koncentrują się na życiu jednej nastoletniej bohaterki, która typowo dla tego wieku przeżywa pierwsze rozterki
miłosne i egzystencjalne w ogóle. Tłem są aktualne wydarzenia polityczne kraju
oraz życie codzienne Poznania.
Rdzeń
Jeżycjady stanowi rodzina Borejków i to wokół nich toczy się większość historii przedstawionych w książkach. Tak
jest też w przypadku
McDusi. Tytułowa Magdusia Ogorzałkówna to jedna z córek bliźniaczek Kreski (głównej bohaterki
Opium w rosole). Przyjeżdża do Poznania z
dość smutną misją uporządkowania mieszkania swoje zmarłego pradziadka -
profesora Dmuchawca. Magdusia trafia na kilka tygodni pod skrzydła Borejków i
niespodziewanie dla siebie samej, zakochuje się. Nie wiadomo, czy działa ciepło
i urok samych Borejków, czy magia zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, czy
może romantyczna aura ślubu Laury i Adama. A może wszystko naraz?
Książkę czytało mi się naprawdę dobrze. Musierowicz miewała słabsze pozycje, ale
McDusia, jak i poprzedzająca ją
Sprężyna należą do lepszych części cyklu. Oczywiście nie jest to literatura wysokich lotów i nie uniknęła typowego dla autorki dydaktyzmu (choć w tym przypadku niezbyt nachalnego), ale w świecie sagi
Twilight i cyklu
Hunger Games to miła odmiana. Balsam dla serca osoby tęskniącej za ciepłą, kochająca się rodziną.
7/10
