Tytuł: Pałac PółnocyAutor: Carlos Ruiz Zafón
Wydawnictwo: Wydawnictwo Muza SA
Data wydania: 27 kwietnia 2011
Pałac Północy to druga powieść Zafóna, która została wydana w 1994 r. Opowiada historię siedmiorga wychowanków domu dziecka w Kalkucie, którzy u progu osiągnięcia dojrzałości wplątują się w wydarzenia, które sprawiają, że ich los zostaję odmieniony na zawsze. Jeden z chłopców – Ben, w dzień swoich 16 urodzin, który jest jednocześnie dniem opuszczenia przez niego sierocińca nazywanego przez nich Pałacem Północy spotyka swoją równieśniczkę Sheere. Poznaje ją ze swoimi przyjaciółmi z tajnego stowarzyszenia, które założyli wiele lat wcześniej, a dziewczyna, jako wpisowe, opowiada smutną historię swojej rodziny. Wszyscy przejęci ta wzruszającą historią, postanawiają pomóc dziewczynie w odnalezieniu domu, który zbudował jej ojciec i który znajduje się właśnie gdzieś w Kalkucie.
Moim zdaniem Pałac Północy jest odrobinę słabszą pozycją niż Książę Mgły. O ile cenię fantastyczność w książkach opisujących niby prawdziwe wydarzenia, tak w tym przypadku uważam, że autor z lekka się zagalopował. Niektóre opisy są mocno wydumane, a postaci i sceny z ich udziałem zupełnie nierealne. O ile Księcia Mgły poleciłabym każdemu, bez względu na wiek, tak Pałac Północy, to zdecydowanie książka dla starszych dzieci, która może świetnie wpłynąć na wyobraźnię. Moją z lekka znużyła, choć wielkim plusem po raz kolejny okazała się interpretacja Piotra Fronczewskiego. 6/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz